О Боже! Ангел Спасител!
Награбих скейтборда и го подкарах така, сякаш го правех постоянно. Истината обаче бе, че не бях карал от повече от 3 години...
Хубавите неща са за кратко... така и не бях успял да разбера кога обиколих парка.
Спрях се до катурнатото кошче, където ухилено ме чакаше момичето.
- Заповядай - подадох ѝ дъската. - Отрази ми се добре - засмях се. - А съм Кристиан - Подадох ръката си - А ти си?